Karıncalaşmak Şiiri - Naki Aydoğan

Karıncalaşmak

Karıncaları seyrediyorum
Bir kışın ortasında
Bir masa başında memur
Devletimi beklerken
Düşünceme memur kalıyorum
Karıncaların işini
Duyamadığım konuşmalarını
Düşünüyorum
Beş duyu organsız dinliyorum
Oturma sabrım tükeniyor
Yerimden kalkıyor
Mahkûmlar gibi volta atıyorum
Koridorda bir oyanı bir bu yanı
Ne taşıyorum yuvama, masama
Karıncalar kışlık yiyeceğini taşırken
Bende yazdan topladığım imgeleri
Benliğime taşıyorum, düşündükçe
Hafızamdan ön benliğime getirip
Oturma sabrı edindikçe
Masama dönüyor şiirimi yazıyorum
Karıncalar ne yazdırdı beni