Karıncaların Yası Şiiri - Demlenmiş Şiir ...

Nasıl hissediyorum kendimi bir bilsen...
İçine yıldırım düşmüş meşe ağacı gibi.
Dallarım yeşil yeşil karşıdan...
Kuşlar, böcekler, arılar, kelebekler.
Yanımda çitlenbikli menevişler,
tepemde sıra sıra selviler.

Hepsi mutlu sanıyor kendileri gibi.
Gel gör ki, yaşadığım fırtınayı,
içimdeki o yangını görmüyor hiçbiri.

İbrahim’in ateşine giden karınca arıyorum,
oysa benzin taşıyor beklediğim gözler.
Ben sönmeyi beklerken,
ruhumu sarıyor adsız yangınları.

Karıncalar yanıyor gövdemde...
Susuz ağızlarındaki yasları, içimde köz gibi.
Nemrutun baltasını çağırıyorum bazen
söndürsün şu içimdeki amansız yangınları.

26/10/2025
21:21 #wahran
@demlenmisSiirler
(643)