Karıncalar Tırmanır Asmalara

Yıldızların en yalnızından
Işık alan
Bir zindan ahalisinin
Haykırışlarını duyan ayın
Hayın pusuları
Aydınlatışından
Dostluklar devşirir güneş.

Sessiz alkışların tırmandığı duvarlar
Kalabalıklarla dolan salonun
Yağar üzerine
Kar gibi
Yar gibi görünen suların
Görünmeyen dibindeki hayatın
Yalnızlığı kaplar insanları.

Anneler çıldırır
Çocuklar üşür
Kırılır da dallar
Çiçekler üşür
Ve çıkar fırtına,
Kuşlar üşür
Üşüşür de
Tırmanır karıncalar
Sokak köşesinde bir eve çıkan asmayı
Güneşte iki büklüm uyuyan ninenin
Beliklerinden tırmanır gibi.

(1997)