tanrının yalnızlığını bizim, ölü bedenlerimiz gideriyordu böylece, kendini unutuyordu bitmek bilmeyen savaştı, evrimin kaçınılmazı durmadan, savaştı insanlığın yenileceği hey insan, göz yarat, kan yarat!... sen daha çok eksiksin!... ölümü de yen kendini de yen!.. çünkü; kendinle hala savaş halindesin sen!... manyak jigolo çocuğudur bütün yaşanANlar!...gibi karmaşık hüzünlerin resmiydi bu!... yalnızlığımız en sonunda, bitecek olan hayallerimiz gelmeyecek, sandığımız bir şey kaçınılmazlık en sonunda, karıncalar güzel vücudumuzu yedi!...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta