Karıncalar (77) Şiiri - İbrahim Arslan

(ANNEM'E )
Geçiyor zaman,zamanım geçiyor
Cesedimi taşıyor karıncalar..
Sene seksendokuz biri ağlıyor,
Sonra bir tabut gözümün önünde...
Etraf kalabalık ama yalnızım,
Sanki ben varım,tabutun içinde,
Kasım her zamankinden daha soğuk
Ölümün soğukluğundan da soğuk
Cesedimi taşıyor karıncalar
Maziyi hatırlıyorum böylece,
Geçiyor zaman,zamanım geçiyor...

Bir okul var gözlerimin önünde,
Bir ev,içinde beni bekleyenler
Bir hasret var:hasretlikten ötede,
Herşey canlanıyor,ölmüşler bile
Bir zamanlar yaşadıkları gibi
Sene ikibindörtbiri ağlıyor
Yine aynı yerde ve aynı yerde
Sonra bir tabut gözümün önünde
Ölü yine aynı yere gidiyor,
Aynı kabre,o suskun,ben suskun ve
Geçiyor zaman,zamanım geçiyor...

Sana doğru,hep sona doğru,anne
Cesedimi taşıyor karıncalar...
18,01,2004