ağaca yaslanmış dururken
Karıncaları gözledim.
tümen tümen sıralanmışlar,
düğünleri mi vardı ne.
her yüzde ayrı telâş,
sanki dünyayı taşıyorlar.
böyle tembel otururken,
utandım ve imrendim onlara.
Arılara,Kuşlara,Karıncalara...
Kayıt Tarihi : 11.6.2004 20:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!