Karıncalar Şiiri - Niyazi Sakar

Bir yerden bir yere sıralanır gider
Eşine yavrusuna ekmeğini temin eder
O yolda niceleri, nicelerini ezer geçer
Gördüm o anı, çoğu o anı görmeden gider

Dikkat ettim birgün hasta bir karınca var yolda
Diğer karıncalar gördü bunu yetiştiler sağda solda
Sanırsın kardeşi zaten hepsi hemen hemen bir boyda
Niye eğilip bakmaz buna insanlar halbuki insanlar bir soyda..

Yardım edrler birbirine düşeni hep kaldırırlar
Birine bir kötülük eden olsa hepsi tümden saldırırlar
Yarısı aç yarısı tok olsa tok olanlar açlar için çalışırlar
Niye eğilip bakmaz buna insanlar halbuki insanlar bir soyda..

Elimdeki ekmeği yuva ağzına koydum
O gün aç kalsamda vijdanen doydum
O karıncaki dualarıyla hep rast eder
''Karınca ezmez'' derler ya işte ben oydum...