Karınca Yuvaları Şiiri - Kadir Karakulak ...

Karıncaların yolunda yürürken,acılarla uyandım.
Gayretle,çileli sabrın dostluk savaşına ağladım.
Seyrettim,gelenlerin gidişini sessizce bu yolda.
Acının terini gördüm akarken,karınca yuvalarına.

Derdin tepesinde yuvarlanan,umutları seyrettim.
Yaşadığım toprakta atan,çileli kalpleri dinledim.
Ömrümün her sabahında,nisyanımda yaşlandım.
Tırmanan arzuların çilesinden, günlerce ağladım.

Hayatımın ayak sesidir,geçerken hep dinlediğim.
Sırtımdaki yükün ağırlığını,gölgelerimde hissettim.
Umutlarımı yuvarladım,gezindiğim tüm yollarımda.
Karıncanın göz yaşında yüzdüm,yıkılan yuvalarda.

Yaşadığım,hava,toprak,ateş ve suyun hani direği.
Hepsini aşka yürürken yaktım,doğduğumdan beri.
Her inişten sonraki yokuştur,hayatımın tek gayesi.
Çıktığım bu yolda ararken sordum,karınca izlerini.