kokunun izi vardı esen yellerde
incir ağaçlarını sevdalandırırdı
yeni tomurcuklanmış gülleri
serin serin uykulardan uyandırırdı
taze somun kokusu kadar latif
yağmuru toprağa yatıran
su gibi
aziz
dağların kovuğundan fışkıran kaynak gibi
ayaza boyun eğmeyen kardelenler misali
başını güneşe dik tutan çınarlar gibi
işte seni öyle severdim
ama farkına varmazdın hiç
tozu arkasına atmış çöl bedevileri gibi
sevdamı savurta savurta giderdin uzaklara
ürkek sığırcıklar gibi sevmekten korkardın
sana söz anlatamayan kalbimde ecel marşları
ölüm uykusuna yatardı aşk sararmış solmuş
avuçlarımda kanı çekilmiş damar gibi
tırışık buruşuktu
şiirlerin vardı devri -alemi küstüren
neye dokunsan tarumar eden ellerin ezberlettiğin sözlerin
kimseye içirmediğin suların gövdenle bir yürüyen cebine sığmayan
gölgelerin gölgelerinde yalnızlığın
bana ait bir şeylerin olmadığı
içine sığdıramadığın
küre-i arzın
"leyli leyli
leyli leyli yâr leyli leyli yâr"
hemen toplanıp kaçacak gibiydi ellerin
ne bekliyordu ki kalbim senden anlayamadım hiç
peşinden sürüklendikçe yerlerde ah! paralanan dizlerim
dikenli tellere yapışan rüzgâr püskülü gibi savrulan yüzüm
kan revan içindeki halimin ezik hoşnutluğu yansırdı
gazel döken gecelere
velhasıl
dağınık bir aşkımız vardı sevgilim
ziyafet sofrasından arta kalan örtüsü kaymış masa
suyu içilmiş kirli bardak lokması yarım kalmış çatal
yere saçılan ekmek kırıntısı bulaşık tabak
dudak iziyle mühürlenmiş peçete gibi
"leyli leyli
leyli leyli leyli yâr leyli leyli yâr"
üşengeç kolları vardı sevdamızın
sarılıp koklaşıp öpüşmekten bi haber
karaya vurmuş balıklar gibi çırpınan dudağından ölü yıldızlar kusan
yıkım kararını bekleyen mekruh binalar- yıkık dökük hayaller içinde
ölümü bekleyen hastalar günahlarını yüklenip gidecek
meczuplar gibi
hiç dostu yoktu aşkımızın
bir başına son durağın son saatini bekleyen yolcu gibi
ölüm gibi sessiz günah gibi tekil ayrılıklara siper durmuş
münzevi bir hayatta son kurşununu da patlatmış mavzer gibi
ağzında isli barut kokusuyla
yitip gittin sevda
karınca sarmaşığı gül yokuşu leyli leyli
leyli leyli leyli yâr
ayşe uçar
03102023
01:05
Ayşe Uçar
Kayıt Tarihi : 2.12.2023 22:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!