Karınca kararınca Şiiri - Arap Kurt

I.
yuvanın önüne
daldan bir kurtçuk düşse
nafakanın ayağına geldiğini sanır karınca
onlar tesadüfü mucizeyi nereden bilsin
sen tesadüfü tesadüf
mucizeyi mucize gibi anlatmadıkça...
...
ey şair
sayısı belli mi
içinden geçtiğin şiirlerin
yada içinden geçenlerin
her gönlün bir şiiri vardır.lakin
toprakla buluşmayan yağmurdamlası gibidir
kağıda inmeyince şiir
gülenden çok,ağlayanın olduğu çağımızda
bir yanı yarımdır
ağıta dönmeyince şiir.

içindeki deniz kaç arşın
yoksa uçsuz bucaksız ummanda mı kulaç atıyorsun?
kopan fırtınaların şiddeti ne?
kaç ölüm gördün?
kaç ölünün arkasından yürüdün?
yavrusunu kaybeden ananın acısı nerede?
ilk uçuşunu yapan kuşun sevincini de göremiyorum şiirinde?

çatlayan tohum
rengarenk açan güller
bülbülün sevdalısına döktüğü diller
ölen kelebek
alıcı kuşun alıp götürdüğü güvercin
aç kalmış kurtlar
soğuktan donan serçeler nerede?

cahiliye devrinin de gerisindeyiz
çağ zebani üretiyor
insan insani yiyor azizim
insan insanı...

iç sesini duyur
varsın yerinde olmasın nokta.
nokta. kadar değil mi ki varlığımız
nokta kadar kalsan ne olur
şu yalancı dünyada
nefsin koskocaman bir dev ya
haddizatında ettiğin söz
olsa olsa denizde bir damla

II.

neden gizlersin şaşkınlığını?
bir tane hayret belirten cümlede göremedim
kahin edasında yazdığın iddialı şiirde
sanki herşey bilgin dahilinde oluyormuş gibi
gaipten haber mi alıyorsun yoksa
şahsiyet yok
ruh yok
peki; ruhun ayak izleri hangi şiirinde?

bilmeni isterim
bilgilendirmeni isterim
bunlara da gerek yok aslında
beni alıp götürmeni isterim, bir yerlere
karınca kararınca
karınca kaderinin bilinci içinde

insan bu her günü aynı değil
güneş onun için doğsa da
az sonra gün zifiri karanlıktır belki de
anlık yaşar
anlık ölür hislerimiz
günbatımı romantik olsa da
günbatarken dünyası batar
kim bilir,kimlerin ömründe

heryer güllük gülistanlık
bütün varlıklar duaya durmuş
hamdüsena ediyor Hakka
asıl olan bu, gerçek bu; amma
yok böyle bir şey
isyanda var insanda
ortak koşmada
dalkavukluk
riya
almış başını gidiyor
hakikatin şekli değişmiş
sen bahsetmeyince
gerçek acı çekiyor,sancı içinde

börtü böcek bütün varlık hayatı
canlıların ortak malı dünya
ve yaratanın bahşettiği bunca güzellik
bir diğerine yaşam hakkı tanımayan
ortak olduğumuz şuç
insanın sebep olduğu rezillik
savaş
kıyım
katliam
kin
nefret
işkence
ölümü dahi utandıran manzara

terazinin kefesi
kantarın topuzu
niye var sence?