Karınca Kararınca Şiiri - Ebubekir Mücevher

Karınca Kararınca Adımladığım Bu Hayat Yolunda... Bir Gün Gözlerim Kararınca...! Ne Olacak Acaba Diye Düşündüm mü..? Acaba...

Kainatta Herşey Çalışır ve İşlerken Nizam ve İntizamında Bir Aksaklık Yokken... Bir Sivrisinek Dünyaya Geldiğinden iki Saat Sonra Yapacağı işin Profesyoneli Olmuşken...! İnsan karı ve zararı tartacak bir beyne sahipken neden hep çıkmazlara gider...

Ben Bir Karıncayım Rabbim...! Senin Küçük Bir Zerrene Muhtac Olan Bir Zerre Rahmetine Muhtacım...
Ben Bir İnsanım Rabbim...! Yaşamam için Para,Mal,Mülk, Lazım...
Ben Bir Karıncayım Rabbim...! Küçüğüm Minnacık Ağzım; O ufak Ağzımla Yetersiz Sana Niyazım...!
Ben Bir İnsanım Rabbim...! Senden İstemeyi Unutmuşum; Başkasına Koşmuş Elim Ayağım...
Ben Bir Karıncayım Rabbim...! Güçsüz incecik ayaklarım; sırtıma tonlar vursalar Gene Sana Koşarım...

Ben Bir Güvercinim Rabbim...! Senin İzninle Sana ve Hakka Uçarım...!
Ben Bir İnsanım Rabbim...! Sana Çağıran Ezanlardan Kaçar Kulaklarımı Tıkarım...!
Ben Bir Güvercinim Rabbim...! Kafes Tanımam,Engel Tanımam Yıkarım...!
Ben Bir İnsanım Rabbim...! Şeytanın Kafesine Tıkanmış Çırpınırım...!

Sensin Rahman Sensin Rahim Sanadır Feryadım...!
Ben Güçsüzüm Ben Acizim....!
Tut Elimden Kaldır Beni Allahım...!