Uzaklara dalıyor o kara martı,
Titrek ellerim kadar temiz ve aktı,
Yaptığım en iyi iş yalnız olabilmek,
Sebebi;geleceğim elimden aktı.
Yine çektirdin bana yitirdim aklı,
Zannederdim kendimi tek bir haklı,
Zor dediler inanmamıştım,
Ama bilmeliydim ki gözüm kapalı.
Yaşam denen oyunda herkes kaymıştı,
Seni cennetten gelen bir melek sanmıştı,
Bir karınca sürüsü gibi,
Hatalarına rağmen umursanmadı.
Kayıt Tarihi : 19.2.2020 21:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!