Karınca Biçimi Şiiri - Havva Gökçe

Dün gece sırf seni düşünmek için uyumadım.
Oysa senin için hiç uyumamaya da razıydım.
Ve seni düşünürken ilk kez ağlamadım.
Yatağımın içinde bir sağa bir sola,
Ve sonunda sağ tarafa dönüp koydum kafamı yastığa.
Kalp atışlarımı duydum sonunda sana doğru uzanan
Kanadı kırık bir kuşun çaresizliğiydi benimkisi o an,
Ve saatlerce boş duvarlara bakıp boş boş düşündükten sonra, uyudum.
Rüyamda da senin gördüm belki ama,
Okula geç kalınca unuttum.
Hiç kızmadım kendime seni düşündüm diye,
Ve hiçbir zaman benim olmasan da seni sevmek güzel.
Sırf yüreğim istiyor diye.
Saatlerce seni düşünmeme sebep gözlerin miydi sadece?
Yoksa kalbinin sıcaklığı mıydı önemli olan birde,
Çocukken oynadığımız saklambaçlarda en güzel yere sakladım ki kendimi,
Ve sonunda öğrendim kalbimin en güzel yerine saklamayı sevgimi.
Şimdi senin için şiirler yazdığımı nerden bileceksin?
Ya da sende beni hiç görmeden ne kadar seveceksin?
Varsın seni sevmek yaksın kavursun içimi.
Ve senin uğrunda ölmek bile bir karınca biçimi…