Karınca Şiiri - Halil Topaç

Sabahın köründe düşmüş yollara.
Nasıl koşuşturur yol boyunca bak.
Ufacık bedeni sürter yerlere.
Halini yuvaya sen varınca bak.

Yürürken yokuşu iniş bilmez.
Yükü ağır dağ taşı bilmez.
Gidişi bellidir dönüşü bilmez.
Kaç saat çalışmış sen dönünce bak.

Her gün hali böyle koyulur işe.
Ayırmış erzakı her çeşit köşe.
Mevsimi kapatır hazırlık kışa.
Mutluluğu kışa sen dalınca bak.

Bir karınca kadar olmazsa beşer.
Neyine güvenip ne için yaşar.
Eli cebi bom boş kalınca düşer.
Âleme maskara sen olunca bak.