Dört yaşımda boş salça tenekesine
Karınca biriktirmiştim
Evde besleyeyim diye
Hepsi ölmüştü.
Ölümü ilk o tecrübe ile öğrendim.
Şimdi Neşet Usta'nın yolunda
Kalbimde gömdüklerim var...
Karıncalara üzülmüştüm.
Bu gömülere
Bir damla üzülmedim.
Kayıt Tarihi : 25.2.2024 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kalbime gömdüklerim nasıl olduysa barsak kanalına geçip helaya ulaşmışlar. Sifonu çektim ve gittiler :) 08.10.2023
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!