Bir yaz günü,huzurla yataktan uyanınca,
Dikkatimi çekiverdi,minicik bir karınca.
Hızlı,hızlı gidiyor,sırtında bir buğday tanesi,
Sanki onu götürünce şenlenecek hanesi.
Şu minik karıncaya biraz bakayım dedim,
İşi gücü bıraktım ve onu inceledim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta