...Karınca... Şiiri - Sevnur Şaylan

Kaybettim kendimi bugün...
Vazgeçtim bu bedenden...
Nefes almayı unutmak içindi çabalarım...
Güzel bir uçurum aradım,
Koşup bir an önce kendimi bırakmaktı amacım...
Umrumda değildi yolumu kesen hayatım,
Gözlerimi alan güzel mavi,
Buzlarımı eritmeye yeminli güneş...
Hükümsüzdüm oysa...
Masumdum hayatımı atmaktan başka,
Koştum kaçar gibi paramparça umutlarımdan,
Tutar da bırakmaz beni belki biri diye...
Bir karınca çıktı yoluma...
Ağzında kendinden koca bir ekmek kırıntısıyla...
Utanıp eğdim başımı...
Ne umutlarım tuttu elimden,
Ne de bir dost eliydi beni döndüren...
Utandım kendimden...
Kendimden utandım...