Sarmaşık taşın dağında yürürken
Güneşin özlemiyle yanıp tutuşur
Gönlüm mum gibi korda erirken
Karıncası bir damla suyla yetişir
Karanfil martının elinde kururken
Dalından kopar bir yürek dile akar
Gurubum külünü bekler dururken
Karıncası şafağı görünce yola çıkar
Kayıt Tarihi : 22.3.2006 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!