Karınca Şiiri - Cihangir Güler

~~~ K A R I N C A ~~~
Buğday taşıyan bir karıncayım ben.
Evime ekmeğimi taşırım helâlinden.
Bilirim ki !
İnsan olmak zordur bu devirde.
Paslı bir hançerin,
Varlığını hissederim hep sırtımda.
Yalanın,kahpeliğin ve riyâkârlığın
Etrâfımı sardığı bu şerefsiz dünyâda,
Değer verilen değersizlere bakar,
Kendi kendimi yerim !
Ruhumdaki insanlık hep diridir.
Namuslu bir vatandaş olmak ilkemdir.
Lâkin ;
Ne yazık ki hep kaybederim.
Nâmussuzluğun altın anahtarı vardır ayaklarımın ucunda,
Fakat ;
Eğilmek yoktur benim insanlık kitabımda.
Aslâ eğilmem !
Nâmuslu bir insanın,
Allâh(cc)'ın en soylu eseri olduğunu bilirim.
Alnımdaki çizgilerle birlikte,
Çoğalır benim de borçlarım,
Dünyânın kaç bucak olduğunu görürüm.
Betim benzim solmuştur yoksulluktan,
Aldırmam !
"Ulan zâlim dünyâ" deyip,
Başımı ellerimin arasına alır,
Kopartırım bedenime uzanan zehirli sarmaşıkları.
Helâlinden kuru ekmekle doyarım.
Başımı yastığıma koyup,
Yatağıma uzandığımda,
Vicdânımla hesâbım başlar.
Günâhlarımı sevaplarımdan çıkartırım.
Beni baştan çıkartamayan bu şerefsiz düzene bakar,
Kendimle gurur duyarım.
Ne hırsızlıkla işim vardır,
Ne yağma ile,
Ne de yolsuzlukla.
Yorganımı üzerime çeker yatarım.
Bana başkalarını düşünmeyi öğreten,
İlâhî bir güç vardır yüreğimde.
Taşlanmış bir serçe gibi hissederim kendimi.
Nâmuslu hayâtımın esintisidir,
Yaşadığım eziyetler ve acılar.
Aldırmam !
Güler geçerim.
"İyiler mutlakâ kazanır" yazar duvarlarda.
Bu kuyruklu yalanı,
İyileri uyutmakla görevli,
Kötülerin uydurduğunu bilirim.
Lâkin yine de,
Kötülere özenti duymam.
Ne lüks otomobillerde gözüm vardır,
Ne parada pulda,
Ne de pahalı evlerde.
Alınteri ile kazanılmamış,
Hiçbir lokmayı kazanılmış saymam.
Sokaklarda alabildiğine ahlâksızlık ve rezillik,
Yaşanan her şey anlamını yitirmiş.
Hayâtın herkese açık okulunda,
Dürüstlükle alay eden şerefsizlerin yüzlerine bakarım,
Hıncım bıçak gibi bilenir de,
Yine de kötülük ve haram dilenmem.
İnsanlığımın saltanatıdır yüreğimdeki sevgi.
Hiçbir şeye değişmem,
Gönlümün zenginliğini.
Rabbimin en güzel eseri,
İnsanım ben !
Ruhuma yansıyan ilâhî ışık bana yeter...!