Bugün bir karınca yuvası bozdum.
Ezildim, büküldüm, un ufak oldum.
Özüme dönmek istedim, toprağa.
Yalan dünyadaki gerçek uçmağa.
Toprak bahanem, nefsimi kazarım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta