Karınca Şiiri - Latif Gökdağ

Bu benim işim,cüsseden büyük olanı taşımak
Sıcak güneş altında alından ter akıtmak
Bu benim işim,büyük taşın altına el koymak
Tek güvencem ince bel ve birkaç sıska ayak
Dedim ya...
Bu benim işim hiç durmadan koşturmak
Bıkmadan usanmadan ekmeği taştan çıkarmak
Bu beni işim, yazın çalışıp kışın rahatça uyumak
Bana yakışmaz ağustos böceği gibi saz çalmak
Anlamadın mı hala?
Bu benim işim,her gün ölümle selamlaşmak
Belki bir su kenarında göz kapamak
Bu benim işim,imkansız olanı başarmak
Yani hayatı yüzde bir ihtimalle yaşamak
Ben kim miyim?
Farz et, suya hasret kalan bir zambak
Bilmem ki nerede, nasıl, kimler koparacak?
Ömür dediğin bir oyana bir bu yana salıncak
Öyleyse şu koca ayağını kaldır da bir bak
Hayatıma son verdiğin küçük bir karıncayım ben

2009