Karina Şiiri - Bekir Dalkıç

Dur gitme öyle beni bırakıpta buralarda böyle aşksız.
Bir öpüver de en savunmasız yerimden, bir mutluluk bulaşsın.
Çok yaşamaz diyorlar buralarda sevenler.
Olsun, biz de sevda denen köye yerleşiriz.

Dur, kurudu ellerim çoktan soğuktan.
Çatladı dudaklarım yağmursuzluktan.
Bir hapşur, yeşersin şu çorak toprağım.
Belki cennete döner cehennem.

Sen kalırsan yine döner devran Karina,
Birgün biter salgın, dağılır karantina.
Sen gidersen yerleşir (veba)lin bu şehre.
Kimse kurtaramaz bizi.