Karın sancıları Şiiri - İbrahim Halil Demir

Sarılmışım ben kil ile yıkanmış kundağa,
Doldurulmuşum ağıtımsı ninnilerle bardağa,
Nasırlı ellerle tırmanarak çıkmışım hayat yokuşunu,
Mahzun gözlerle çok bakmışım yamalı yatağa,

Düşe kalka büyümüşüm göz ağrılarıyla,
Çok kıvranmışım karın sancılarıyla.
Ağlayarak silermiş annem gözlerimin yaşını,
Dertleşiyormuş gizlice öksüz bacılarıyla.

Yavan saf buğday ekmeğiyle doyurmuşlar karnımı,
Büyütüp beslemişler yırtmadan haya damarımı.
Varımı yoğumu alsalar bile elimden hiç üzülmem,
Yeter ki bey efendice sorsunlar meramımı.
10/01/2007