Kargış 1 Şiiri - Hatice Öğün

Gelmişin dünyaya neçe doğmuşun
Payına düşenden sen de almışın
Göynünden kötü düşmez olmuşun
Sazına bir fiske söz değmiye he

Var iken yoğ ettin ocağın her gün
Ellerle kendini coş ettin gün gün
Yalın ayak yollara düştüğün bugün
Çöllerde ovaya doymıyasan he

Kırağan girmeye asma köküne
Neye sürsen elini yeşile döne
Gözlerin bakanda çimen töküle
Yar dilinden pekmez yemiyesen he

Tarçının kekiğin memesi dola
Südün kovadan taşa su gibi yola
Evin barkın bolluk bereket ola
Hanende cinlerinen oynıyasan he

İtlerin sayısız enikler vere
Pisiklerden yüküyle torunlar gele
Tomarı ocağan incir ağacı dike
Önüne gelene koymiyesen he

Hanende karılar kızlar oynaşa
Seversen birini yerin kaynaşa
Aklın ola da günahın yolu şaşa
Kurt kimi kuzuya doymıyasan he

Tüm canlaran bakıp hayal göresen
Bir asena bulmadan göçe gidesen
Sürünle sürgün bir yol tutasan
Daha da iflah olmayasan he

Kadere kurban kimi edeler
Bayrama karakeçi diye seni keseler
Kuyruk yerinden bir pay vereler
Etine butuna bir diş değmeye he

Dağlara bir ermiş gibi cismin köçürüp
Ruhunu kaderden sağaltıp pişip
Göynünün canını canından seçip
Çok yaşlar göresen ölmiyesen he

15.12.2022 / hatice öğün