Kargayım Lan Karga! (kıssa)

kıssa KARGAYIM LAN KARGA!

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde;
Darb-ı Mesel diyelim, asıl neden niçin de!

Bir varmış bir yokmuşla başlayalım kıssaya,
Papaz ile kargadan ders alalım hisseye?

Kilisenin birine yeni papaz atanmış,
Papaz işin başında kiliseden utanmış!

Temizlemiş etrafı hemen çanı değişmiş,
Tertip düzen olunca çaba boşa değilmiş!

Hizmet aşkı coşkuyla gelmiş çanı çalmaya,
Öyle berbat görmüş ki, demiş rüya olmaya!

Hayrete mazhar işi “Kara Karga” işlemiş,
Çıkmış çanın üstüne baştanbaşa pislemiş!

Takip etmiş günlerce tutamamış kargayı,
Ne yapsa da olmuyor, kargadadır kâr payı!

Bir bilene sorayım, çare bulsun derdime;
Şu uğursuz karganın benim ile derdi ne?

Çıkmış sokak başına, tutmuş geçen birini;
Teker, teker anlatmış; bulmuş işin pirini!

“Bir dilim tuzlu peynir, bir kâse de rakıyla;
Yakalarsın kargayı; herzesiyle, bokuyla!”

Papaz tam uygulamış anlatılan her şeyi,
Karga düşmüş tuzağa yaşıyorken neşeyi!

Dertli Papaz, öfke ve hiddet ile kükremiş;
Papazın öfkesinden karga tir, tir titremiş!

Papaz tutmuş kargayı hemen sormuş soruyu,
Ölümlerden ölüm seç, söylemezsen doğruyu!

“Hristiyan’sın desem, asla çana sıçmazsın;
Sana Müslüman desem asla rakı içmezsin!

Çabuk söyle lan karga; sen nesin, necisin?
Daha önce görmedim, belli ki sen fecisin!”

Gayet sakindir heyhat: “Kargayım lan, kargayım!”
Pir-î Fanî der, dikkat! “Nedir benim KÂR payım?”

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
02.05.2020 – İSTANBUL