Kargaşa Şiiri - Selahattin Yetgin

Sırla harman olmuş anıların
Yaygarayla geri getirilmeyen yılların
İhlasıyla avunduğumuz geri gelmez hatıraların
Portresini yapıyor insan
Düşünde yangın yeri hayat
Anlam arıyor bütün karmaşalara
Sıcacık buğusunu özlediğimiz ekmeğin kokusu
Rüzgarın alıp götürdüğü doyumsuz birliktelikler
Vakitsiz çoğalan, sessizce akıveren o yaşlar
Hangi pozunu resmediyorsun ey ressam!
Zaman akıp gitmiş, avuçlarımızda boş vah'lar
Çoğaldı meta'lar, heybetli binalar, ah zinalar!
Fantazi peşinde yezitler, kapıda sus köpekler!
Çığlık yakamıza yapışmış, toz duman dağlar
Değerden arınmış insanlık, talanlandı bağlar
Titremesin ellerin ey ressam, değişti insanlar