Kargaşa Şiiri - Rabia Yalçın

kargaşanın eteğinde ensest bir ölüm
irite edilmiş yalnızlıklar ayaklanmış
toprak ana çocuğunu bağrına basmış
ertesileri uykusundan uyanamamış

vakit çoktan yalnızlığı geçti
şimdi gerçekliğin ensesindeyim
sosyalist bir geçit üzerinde
suda yürüyorum azizce
ezelime doğru
şu katar orta doğu mu
tütsülenmiş parmakların kokuyor likör kürü
ve karnımda hapsolmuşluğun oku
kelimeler kulağımın kiri
başımdan geçen elinin körü