1.1.1953 Erzurum
Dışarıda bir deli bahar
Çamların arasından süzülüyor güneş
Taze çimlerin üzerine yayılmış kargalar
Günlük geçim telâşındalar
Dikkatimi çekti bir karakarga
Sıkıştırmıştı gagasına kabuklu bir dâne
Yere bırakıp ayağıyla üzerine bastı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta