Karganın Verdiği Ders

Dışarıda bir deli bahar
Çamların arasından süzülüyor güneş
Taze çimlerin üzerine yayılmış kargalar
Günlük geçim telâşındalar
Dikkatimi çekti bir karakarga
Sıkıştırmıştı gagasına kabuklu bir dâne
Yere bırakıp ayağıyla üzerine bastı
Boz tüylü boynunu çekiç gibi salladı
Kırdı nihayet onu ve afiyetle yedi
Bir gagası vardı karganın
Onunla bir dünya kurdu
Evine çalı çırpı onunla taşıdı
Parlak sigara jelatinini onunla açtı
Her yana baktı kuru her yaprağın altına
Söğüdün dibine yuvarlanan
Siyah naylon poşete bile
Tuhaf olan şu ki; buldu ihtiyacı olanı
*
Kargaları izliyordu bir adam
İki eli vardı iki de ayağı
İrice bir bedeni ve tabi aklı
Trafo binasına dayamıştı sırtını
Tekirdağ şarabı içiyor sigara telliyordu
Üstüne üstlük aklı da kesmezdi karganın
Kendi aklının kestiği kadar
Bu bana ders olsun dedi
Karga kadar gayretim olsun da
Mümkün mü ekmeğim aşım olmasın?