Kargaya konuşmayı öğretiyordu Tanrı.
“Sevgi,” dedi Tanrı. “De ki, Sevgi.”
Ağzı açık baktı karga, ve gümbürdetti denizi beyaz köpekbalığı
Ve kendi derinliğini keşfederek, kıvrılıp gitti dibe.
“Hayır, hayır,” dedi Tanrı. “De ki, Sevgi. Tekrar dene şimdi. Sevgi.”
Ağzı açık baktı karga, ve mavi bir sinek, bir çeçe sineği, bir sivrisinek
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
karganın sesi bundan mı kötü?
yoksa kötü biz miyiz?
yüreğine sağlık güzel şiir....
kızıldağın hırçın çocuğundan hoşça kal...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta