Uzayıp giden yollardayız
Yıllardan beri de hep böyleymiş,
Böyle de sürecek sanırım
Hiç kimsenin derdi olmamışız;
Yorgunluğumuz ve bitkinliğimizle varız! ..
Toplumcak vurgun yemişiz de,
Sanki akıl tutulmalarına uğramışız.
Tüm idrak ve izanları,
Aşk ve sevgilerin de en güzelini,
Özensizce doldurup heybelerimize
Suni kaderler olarak yüklenmişiz
Nerede ufuklar, nerede ışıklar?
Mahsun ve kederlidir bakışlarımız
sözde aklı başında bilinçli insanlarmışız
Ah be canım, ah be! ....
Kargaları bile güldürüyor şaşkınlığımz.
Sanki o yollardan hiç geçmemişiz! ...
Çile dolu yılları hiç eskitmemişiz....
Yine revan olmuşuz yolların en zorlusuna,
Yine paylaşmak zorunda kalmışız
Bizlere yazılan suni kaderleri
Hinoğlu hinlikten hiç vazgeçmiyor aklı eveller....
Bu gidişle ürküttüğümüz kurbağaları değmeyecek
Aldığımız abdestler, derinden sarstığımız temeller
Kayıt Tarihi : 4.3.2011 22:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli büyüğüm güçlü kaleminize saygımla
Yürüdüğümüz yolun yol çizgilerini silen ve yalpalamamıza isteyen, buna neden olan 'iç ve dış bedbahtlar' dün olduğu gibi bugün de var. Ve yarın da fazlası ile olacak... Ne kadar yalpalarsak yalpalayalım yeter ki yoldan çıkmayalım. Yolun kenar çizgilerini aydınlatan ışık ise cumhuriyetten bu yana, tüm karartılma çabalarına rağmen hala ışıldamakta...
Anladığım anlamıyla, kutluyorum çalışmanızı, kaleminizi, yüreğinizi...
TÜM YORUMLAR (5)