Kargalar Memleketindeki Sevgiliye…
Suya baktım su yandı,
Savaşırken onunla şiirlerim hep kandı.
Toplamıştı bulutlar ağlıyordu başımda
Kırık gözyaşlarımı yoksa yağmur mu sandı.
Ordumu sürüyorken zafer için kalbine
Kor külünden, aşk gönülden, ruh bedenden usandı
Bir ömrü doldursaydı bu aşığın yanında
Şu güneş dedikleri doğan, batan bir tandı
Gözleri kör bir kılıç yüreğimde her akşam
Ufukta yelken yakmış gemi gibi batandı
Beni ondan çok önce terk edip giden ruhum
Onunla bin yıllık uykusundan uyandı
Bir gül ki tanıyamaz bülbülünü sesinden
Kargalar memleketi onun için vatandı…
Kayıt Tarihi : 6.11.2009 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk mısraları Yeni Türk Edebiyatı dersinde yazılmıştır… Aynı akşam şiiri tamamlayıp arkadaşlarıma okudum… Beğenildiğini söyleyemem… ayrılık, özlem ve reddedilme kokuyor şiirde… ancak benim için hep bir sitem şiiri olmuştur…devamını yayınlayamıyorum.. Belki ileride
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!