KARGALAR...
Güneşli bir nisan günü...Saat on ikiye doğru, dışardan canhıraş kuş çığlıklarıyla pencereye gittiğimde, onlarca karganın bağrışarak uçuştuklarını gördüm. Apartmanların en tepesine konanlar da hem bağırıyor, hem de aynı istikâmete, aşağı bahçeye bakıyorlardı. Siperlere dizilmiş askerler gibiydiler. Tek farkları, hepsinin bir ağızdan düzensiz bağrışmalarıydı.
Bahçede bir karga, nasıl olduysa, naylon bir askının kanca gibi olan yerine boynunu sıkıştırmış, uçamıyor, biraz havalanıyor, bahçeye düşüyordu. Apartman görevlisi bahçeye koştu, kovalayıp yakaladı. En nihayet boynundan askıyı çıkardı. Karga hemen havalanıp, diğerlerinin yanına gitti. Bağrışmalar gitgide azaldı. Ve ürkütücü sesler dindi.
Düşündüm; biz insanlar, neden birbirimize bu kadar sargın değiliz? Birinin acısı, binimizin acısı olmayalı ne kadar oldu? İnsanlar, birbirini sevmeyi ve yardımlaşmayı unuttu gibi. Çoğumuzun hor gördüğü kargaların bu hareketi ne kadar düşündürücü.
Tamamını Oku
ÇOK GÜZEL VE ANLAMLIYDI....EMEĞİNİZİ
VE KALEMİNİZİ KUTLARIM........
.......SEVGİLER.........
İçgüdüsel devinimlerin, akli davranışlardan farkı mı acaba; çünkü akıl kimileyin insanı, doğanın doğallığı ötesinde yanıltıcı durumlara düşürebiliyor. Ama zararı hep, sosyal bir hayvan olmanın ötesine geçemeyen insana oluyor. Kutlarım Halenur Hanım, güzel duyarlı bir gözlem ve anlatımdı. Mutluluklar sizinle olsun!(10on)
Artık paylaşmayı,vermeyi,gönülden sevmeyi,saymayı bile unutur olduk...İnsanlar 'ben' merkezli ve çıkar hesabı ile yaşıyor ne yazık ki...Kutluyorum yazınızı...Anlattığınız olay duygulandırdı oysa insanlığın özü bu olmalı değil mi ?
BİRİMİZ HEPİMİZ ,HEPİMİZ BİRİMİZ İÇİN Dİ ...O BİR ZAMANLAR DI...............+100*************
evet canim arkadasim ....cok duygulandim bende....
artik kendi cikarlari adina sadece birey yasamak istiyen toplumlara donustuk.....cok aci.....
ama bu sadece ulkeme ve ulkem insani icin gecerli deyil inan...global bir dunyada tek dusunceyi kabullendirme telasinda birileri ve sag duyumuzu degerlerimizi yok etme.......bizden olan nesilden sonrasini dusunemiyorum bile......kutluyorum zarif kaleminden dusenleri....sevgiyle
duygulandım ...bugün bende kuyruğu kopmak üzere olan bi kedinin kuğruguna baticon aldım işyerimin karşısındaki hızır acilden ve eldivenle beraber...herkes şaştı 'napacaksın' dediler ..'bi kedi vardı burlarda kuyruğu çok berbat kurtlanır ve ölebilr hayvan sanırım tranvay çiğnemiş ' dedim deri öyle bi soyulmuş ki vucudundan bi parça bile kopmuştu kuyrukla beraber...herkes birbirine sonra bana baktı. anormal bişi yapıyorum gibi....önce yemek verdim kediye sonrada ensesinden tutp baticonu döktüm....herkes sus pus kimide' nasıl yapıyosun 'der gibi bakıyodu..sonra biri 'müge cennetliksin valla' dedi.... kim ne derse yada demese ..ben üstüme yada insanlığın üstüne düşeni yapıyorum..herkes böyle olsa dünya cennet olur....( kedinin akibeti henüz belli değil anırım bi veterinere götüreceğim kuyruğun bir an önce kopması lazım..acı cekiyor çübkü...ilgilenenler için :))) ) saygılar üstadem...tşk paylaşım için...bende bugün güzel bişi yaptım.....:)
Çok duygulandım.
Ne güzel dile getirmişsiniz.
Nefisti.
Harikulade mesaj veren çalışmanızı kutluyorum sevgili Halenur hanım.Sevgilerimle efendim.
Hayatta hep kargalar kuş cinsinde hakir görünür oysa kargaların koloni yaşamı anlattığınız gibi örnektir ve alınacak ders çok anlamlıdır.kutlarım İnsanlığımız nerdesin demekten kandimi alamıyorum.saygılar.tam puan.
Sezgisel bir bakışla ,olaylar üzerinden yaşama değgin yorumlar getiriyor Sayın KOR.
İlgisi ne derece vardır,bilmiyorum ama bana ''TELLİ KAVAK'' adlı şiiri anımsattı bu anekdot.
İnsanın kıyıcılığı hiçbir zaman yok edilemeyecek,korkum o işte.
Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta