Etrafı sarmış yığınla karga,
Nezaket ağlıyor,kelimeler isyanda,
Düzeltmek elbette bize düşecek,
Ancak ne göz dinecek,ne güç yetecek.
Göz anlamsız bakıyor,kulaklar duymuyor,
Hiçbir şey zârafete lâyık durmuyor,
Mecnunlar mı yoruldu? Aşk anlamını mı yitirdi?
Yoksa bu karga sürüsü Leyla'ları mı bitirdi?
Üstadım! Gönlüme kalmadı dünyada bir yer,
De ki; 'Öl bu uğurda! 'öleyim,fedâdır bu ser,
Ancak ölmek çözüm değil,amacımız yaşatmak,
Ne olur bu yaralıya lûtfet,bir el ver...
24.03.06
Kayıt Tarihi : 2.8.2006 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Merve Karacan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/02/kargalar-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)