Kargala Şiir, Kargala Ben, Kargalar İsti ...

Ben şiirdim, kanatlarını sevdim sümbüllere aşık kargaların
Göğsümü keserken ayarsız bir acı, sümbülüyüm sandım kaçak kuzgunların
Durak oldum ve istisnasıydım lanetlenmişlerin
Sadece ben severdim, sevebilirdim

Ben sümbüldüm bir düşte, bir düşte düştüm
Kara kuşlar bahar çiçeği gazellerini benden aldı sandım
Bir yanılsama aldı benden en güzel parçalarımı
Gördüm ki kendimi seyre daldığım aynalarda
Ne mordum, ne aldım, ne daldım ve ben hiçbir bahar açmamıştım
Artık rüzgardım, fırtına ve kıyamet
Götürdüm o kara kuşları uzak kara kışlara, ılık meltemin selamıyla
Şiir bendim, istisna bendim, rüzgarları da, kuzgunları da ben sevdim
Sevdiğim her şeye bir ben saklamıştım, artık bana hiç ben kalmamıştı