Karga Ve Bozkurt Şiiri - Umut Engin Deniz

KUZGUN VE BOZKURT

Zamana meydan okuyan —
siyah ayna…
kuzgunlar —
olur olmadık —
her şeyi hatırlar.

kuzgun — göğe yükselir —
bozkurt — toprağı koklar.

biri göz —
biri diş —
biri gölge —
biri kan —

göze göz —
dişe diş…

kuzgun —
lezzetli avı işaret eder havada —
bozkurt —
sessiz bekler pusuda —

kuzgunun kanatları —
zil çalar.

Kan dökülünce toprakta —
gökte bir çığlık yükselir:

Bıraaak — bıraaak — bıraaak…
bana da bırak!

bozkurt —
yerde ulur:
kuzguuuuunnnn — uuu…

zekâ — kanatlarda —
güç — dişlerde.

paylaşmayı bilenler —
payını alır.

insan unutur —
kuzgun hatırlar.

göğün kara bilgesi —
on yedi yıl tutar kinini —
unutmaz.
Bin yıllık dostluğu —
bir kalemde silip atmaz.

Bilge kuzgun —
gökte tur atar —
bozkurt —
toprakta nöbet tutar.

kuzgun — hatıratın kara defteri.
bozkurt — antlaşmanın kanlı mührü.

UNLBBCN
Umut Engin Deniz