Karga İle Yavrusu Şiiri - Ali Koç Elegeçmez

Gün olur mutluluklar âniden gelir
0 lûtfun karşısında taş yürek erir
Böyle ilginç anınız oldu mu bilmem
Aklıma karga ile yavrusu gelir

Yaşadığım bu olay beni titretir
Bir karga, yavrusuna uçma öğretir
Öğretirken arada şarkı söyletir
Dallara küpe olmuş al kirazlarla
Karga ile yavrusu beni söyletir

Ana karga ağaçtan ağaca uçar
Ardından yavru da kanadın açar
Bu güzel bu eşsiz manzaraya ben
Perdenin ardından sessizce bakar

Bir anda baktım ki tam karşımdalar
Anne ile yavrusu balkonumdalar
0 anda beni gören kocaman karga
Karşıdaki çatıya jet gibi konar

Annenin gözlerinde korku bir buhar
Yavrunun kanadında büyük telaş var
Bu telaş bir anda balkona taşar
Küçük kanatlarından duvara çarpar

Anne karga kanat çırpar çığlık çığlığa
İster ki yavrusu da uysun anaya
Balkonda durmasın gelsin yanına
Devam etsinler birlikte kanat çırpmaya

Öyle ise seslenmeli minik kargaya
Aceleyle “gel!” demeli yavrucuğuna
Bana bak minik kuşum , yavrum bana baak!
Hadi yavrum kanatlan: Gaak!.. gaak!.. gaak!

Yavru garga anlamıyor anneciğini
Bilemiyor annesinin ne dediğini
Çünkü tam öğrenmemiş garga dilini
Bu nedenle üzmektedir anneciğini

Ama ben insanoğlu, âdemden olma
0 anda çözüverdim karga dilini

Anne karga diyordu ki :
-Yavrum kanat aç!
Çırp kanadın güzel yavrum :
……………………………….”gaak!…gaak!…gaaak!
0rada tehlike var: kaaç!..kaaç!…kaaç!..