Karga Şiiri - Bahattin Çakılkaya

12.09.08
Rüzgârın düşürdüğü son cevizden sonra
Üç beş ceviz daha kalır,
En yukarda ki
Ulaşılması imkânsız
Dalların ucunda
Tüm çabalar bundan sonra başlar
Mahallenin çocukları
Günlerce kalan cevizleri taşlar
Ya birinin başı kanar
Ya da ekim soğuğundan şifayı kapar
Her iki durumda da ev hapsi başlar

Bir gün önce düşüremediğim cevizleri
Kalın kerpiç duvara
Yirmilik çiviyle tutturulmuş
Macunları kurumuş ahşap pencerenin
Camından seyre daldım
Tek hayalim bahçeye çıktığımda
O cevizleri taşla vuracağım

Ben hayale dalmış cevizleri seyrederken
Benim cevizimin tam yanına
Kara bir karga, kondu dalın ucuna
Gagalarını araladı
Cevizimi kopardı
Hırsız karga
Hem cevizimi hem hayallerimi çaldı

Açtı kanatlarını, kısa bir uçuştan sonra
Komşu bahçeyle aramızda sınır olan
Yıkılmasın diye, tepesinde, kamıştan harpuşta bulunan
Kerpiç duvarın dibine kondu
Ve inanamadığım bir şey oldu
Benim cevizimi oracığa gömdü

Şükürler olsun Allahım
Şükürler olsun sana
Birde cezamı bitirsen daha fazla şükür edeceğim sana
Annemin eteğine yapıştım
Bahçeye çıkmak için yalvardım yakardım
En sonunda izni kopardım
Şükürler olsun Allahım
Karganın çaldığı cevizimi
Duvarın dibinden aldım

Şafak vakti güneş doğmak üzere
Yıllar geçti karganın cevizini
Çaldığım günden bugüne
Evimin önünde servi ağaçları
Üstüne tünemiş karga kuşları

Karanlığın içinden bir karga gak dedi
Tüneyen diğer kuşlar, neşe içinde ötüşmeye başladı
Eh be karga bu beni ikinci şaşırtışın helal sana.
Bu arada çocuktum ceviz için kusura bakma.

Bahattin Çakılkaya