Akıyor ırmak aheste,
İşkembe suda yüzmekte.
Üzerinde dans etmekte,
Siyah tüylü,
Kara karga.
Oh! Ne ala.
Hem yolculuk, hem yemek bedava.
Bu akılla çok yaşarsın Dünya’da.
Gönlüm Sen’i kıskanmakta,
Uzun gagalı,
Kara karga.
Resmi görünce, aklıma takılanlar,
Karga misali insan kargalar.
Akıllarınca çok uyanıklar,
Avantaya bayılırlar.
Fakiri acımadan yoldular,
Paraya tapar oldular.
İşkembe oldu fukara,
Yolundukça düştü dara.
Ruhunda büyük yara.
Keyfinden atar nara,
İnsan kılıklı karga.
mehmet macit
04.04.1996
Nehrin kıyısında.
Kayıt Tarihi : 7.2.2009 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Amasya Taşova İlçesinde ırmak kenarında balık tutarken izlediğim bu görüntüden çok etkilenmiş ve akabinde bu mısraları yazmıştım.
Siz olDunuz hep karga.
İşkembe oldu fukara. '
TÜM YORUMLAR (2)