Kardiyak Şiiri - Sarahatun Demir

Bir öncekinin parmağında gördüm izini
Ses etse, bozulacak tamiri asla becerilememiş bunca aşksal kahırtı
Ve kapanması olur olmaza dahi yakartan o irinli yaralar
Öncekinin sesinde duydum sesini
Adını yan yana getirirken
Ve “canımsın” kelimesinin en soluna senden öncekilerinin kirlenmiş kanını sürerken gördüm onu
Bir sihirbaz yalanı gibi
Öyle baş arılı bir sihirbazdı ki bazen kendini bile kaybedebiliyor üstelik
Kendini kaybetmekten sıkıldığı zamanlarda da tavşan, kurdele, kılıç oluyor malzemeleri
Onları kaybediyor
Ama yine de en başarılı kaybediş öykülerini kendini kaybettiği kahırsal mevsimlerde beceriyor
Beni şahit tuttu bu öyküye
Şahit oldum
Bir sihirbaz en başarılı kendini kaybedebiliyor…
Artık uğranmıyor köfteciler çarşısına
Barlar sokağını umursayan yok!
Pejmürde masalarda hep bir çeyrek eksik yaşanmış “evdekiler merak eder”lerin hesabı kapatılamamış.
Kalmış öyle
Birileri gidince…
Köfteciler çarşısından sonra
Ve hatta barlar sokağından ötelendiğim o günlerden bu günlere
Eğitimime ara vermek zorunluluğum oldu
Eğitimime ara verdim, okumak içindi
O bilgeyi tanıdıktan sonra anladım ki
Okuyanlar eğitimlerine ara vermek zorundalar çünkü…
Bir nehrin hangi denize döküldüğünü bilemeyebilir çakıl
Oysa nehrin boyun borcudur nereye döküldüğünü bilmek, zorunluluğudur.
Hangi hemoglobin kan kırmızısı bir yarayı görmezden gelebilir
Aklım nasıl unutur “canımsın” katilini
Kanlı, yaralı, başkasının ağzında küfürbaz, müstakil yalancı…
O günden sonra bütün yaralar kendine pansuman
İçimde aşksal bir sancıdan doğan tıp çaresizliği
Hangi filme randevu verse doktor
Sonu hüsran…
Yeminine şüphe düşürecek bir çelişiklik durumu bu
Göndereceği en vizyon dolu filmin randevusu dahil
Açık edemez sancımın nedenini
Hepsi bir “canımsın” katilinin parmak izini taşıyor
Kardiyak!
Belki de en doğru teşhis şu ki
Benim onu sevebilmeyi becerecek kadar sağlıklı ve hasarsız bir kalbim yok
Yok! ..

(Sarahatun Demir)