KARDI YÜREĞİM NEDEN
Kar yağdı bak yollara aslında alışkınım ben karlara
Sen gittiğinde yağmıştı da yüreğime oradan biliyorum
Ve çok acımıştı da canımı söylememiştim kimseler
Çocuk hüznü maskemi takınmıştım yüzüme
Elimde bir meşale yüreğimi ısıtmaya çalışmıştım
Çay damlayan karalama kağıtlarıma adını bin defa yazmıştım
Belki yazdıkça bıkarım diye oysa gutheri’nin teorisi de boştu
Ne bıkmıştım nede nefret etmiştim oysa sevgimi kinimle öldürecektim
Kentimin radyolarında hep senin sevdiğin parçaları çalıyorlardı
Artık radyoda dinlemiyordum
Kar topuda oynamıyordum
Yüreğimde ki soğukluk yetiyordu üşümeme
Beynimi kemiren o ses kulaklarıma yapışmıştı çıkmıyordu
Belki de hani sen demiştin ya
Erkeğe ayrı bir yakışıyor seni seviyorum demek
Oysa o günden beri kilit vurmuştum dilime
Hani şu iki kaburgalarımın arasında ki kalp denen
O soğuk kayayı sökseler duvarlarımdan senin kokunu kazısalar
Ve göz bebeklerimdeki o gülüşünü de çalsalar üşümezdim o zaman
Bak dışarıda kar vardı adımı mı attığımda karlar bile üşüyordun
Senin olmadığın yürekle
Demek benim ateşimdi senin çığlık çığlığa dolu sevgin ve sevişme dolu bakışların
Ama sakın üzülme bu söylediğimi duyunca..
Ben sana ağlayamıyorum bile..
Göz yaşlarım buz oluyor neden hiç su kalmıyor yanaklarımda
Neden bende ağlayamıyorum da buz kılıyor gözyaşı yerine kar taneleri elimde..
25/10/2006 düşgözlü
Kayıt Tarihi : 27.10.2006 22:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!