Kardeşlik Üzerine Şiiri - Ramazan Pamuk

Adem ile Havva'dan kardeş olduk birliğe
Neyi paylaşamadık,savaş açtık dirliğe
Açmalı gözümüzü bir son verip körlüğe

Zaman bizi eritir, kelep kelep ağında
Ölüm bizi çağırır,fermanı dudağında

Pas tutmuş gönülleri,cilasından arınır
Kavga dövüş içinde, yıllar yılı barınır
Bakarsak yolun sonu ta önceden görünür

Ömür gider keseden,vakit geçer çağında
Ecel yakın bizlere, umutlar kaf dağında

Dünya yeter geniştir hepimize gezmeye
İnsan neden yeltenir bu düzeni bozmaya
Ne gerek var şeytana eşlik edip azmaya

Bülbüller terk eylemiş ötmez bozuk bağında
Manayı avuturuz,maddenin kucağında

Mevlam rızık vermiştir,yarattığı her şeye
Ağaçtaki kurdundan,dağda biten meşeye
Ekmek için öldürüp şıkıştırma köşeye

Mazlumun ahı vardır,ölüsünde sağında
Herkes kendi yaptığı,kavrulacak yağında

Dünyada gözü olan yutmaya çalışmasın
Sabilerin hakkını çalmaya alışmasın
Kan ve gözyaşını sömürüp gelişmesin

Allah ona bırakmaz yakarak ocağında
Sevgi huzur bırakmaz öldürür bucağında