Kardeşlik dili Şiiri - Doğu Han

Kimi kardeş der, kimi gardaş.
Soğuksa memleket, çaysa en büyük dert, olur sana dadaş.
Heval derler dağlarımın insanına,
Kirvedir Malatya’da, kızandır Trakya’da,
Ortak olur Konya ovasında.
Herkes aynı dili konuşur bu civarda.
Herkes tanıdık, kardeşlik lisanında.

Benimle bu kalem bile kardeş olabilir.
Kardeşlik bir ok atımı, aynı yöne,
Yaydan çıktık mı biriz aynı hedefte.
Hedefler uğrunda, aynı vatanda,
Neden kardeş olmayalım börtü böcekle?
Ne kaybederiz insanlıktan, ötekini sevince?

Tanışmadık ama hatırlarım, hiç görmesem bile.
Kardeşlik dilinde tanışız, aynı hamurdan yoğrulmuşuz.
Kan kardeşim, toprağım, vatandaşım.
Ağam, bacım, arkadaşım.
Devremdir cephede; ustamdır atölyede,
Abimdir herhangi bir yerde.
Oğluyum ben herkesin,
Evladıyım bu ülkenin kardeşlik dilinde.