Kardeşlik Destanı… Şiiri - Arif Tatar

“ SEVGİDE GÜNEŞ GİBİ OL, DOSTLUK VE KARDEŞLİKTE AKARSU GİBİ OL.
HATALARI ÖRTMEDE GECE GİBİ OL, TEVAZUDA TOPRAK GİBİ OL.
ÖFKENDE ÖLÜ GİBİ OL.
HER NE OLURSAN OL, YA OLDUĞUN GİBİ GÖRÜN, YA GÖRÜNDÜĞÜN GİBİ OL _______ MEVLANA ”

Limon çiçeklerine, her dönüp baktığımda,
Dirilişin kalbine, sımsıcak aktığımda,
İlk meşaleyi gönül bağında yaktığımda,
Sevgisizler yurduna hüzünle baktığımda!

“Dostun, dostuydu! ” diyen; bugün ıslaktır gözler;
Hep şu dağarcığıma, giren sevgili sözler;
Dost dostuna gelip, pek yakınında izler;
Kör karanlığa dönüp, niçin yüzünü gizler?

Der, düşmana aşılmaz duvarları örseler;
Hem özledikleriyle son murada erseler!
Onlar yine bugünden, yarını bir görseler;
Aniden geliverip,.şu kalbime girseler!

Git alıp getir rüzgâr; hiç yapamam ki onsuz!
Bunda yalnız kalınca her yanım buz kesti buz!
Şimdi, ellerim sensiz; buz, buzdan daha da buz...
İyi bilirdi, sevgim, onda sonsuzdu sonsuz!

“Her geceden gündüze ümit yolu açılır;
Niçin gerisin geri sevdiğinden kaçılır? ”

Göğsümdeki perçini, usulca kırmak gerek,
Senden bana akacak, duru bir ırmak gerek,
Sevgi bahçesindeki, ilk gördüğüm bu çiçek,
Sevgili, bu can artık; baştan taçtan geçecek!

“Sanki sevgi hayalimde kalan bir çiçekti;
Unuttuğum son sözün, beni buraya çekti! ”

Sevginin denizinde, gönle kulaç atarsın...
Kor olup yansan bile sevincini katarsın!
Sevdiğine ev için, çitlerini çatarsın!
Yaz kış demez çalışır, bulduğunu satarsın!

Unutma ki o bana, sevmeyi söyleyendi;
O benim çok sevdiğim, güle meftun diyendi!
Neden gün günü sevgim, hep bir ucundan yendi?
Bilirsin yüreğimin, dermanı bende sendi!

“Çağrılar, böylesine pek yakından gelirse…
Canlar çok öncesinden, kendini kul bilirse; ”

Şimdi yaz dediler de bir kardeşlik destanı;
Önce kendi kendini, özünden iyi tanı!
Bugün kime emanet, umutların vatanı?
Artık unutamazsın, sevgi yazan atanı!

Binlerce yıldan beri, uzun bir yolda gittik!
Bil; az gittik, uz gittik; bitimsiz dağda gittik!
Bilinmez elde bile, el ele canda gittik!
Külünden ölesiye, bir elim kanda gittik!

“Malazgirt günlerine, dünden de muhtacız ki,
Güneşimiz ışıksız, her yer öyle cansız ki! ”

Yine kağnı sesleri, durdu Dumlupınar’da;
Mermilere sarılmış, ana sıcaklığında;
Düşmana patlayacak, güvendiği dağında!
Bizde sevgi ışığı, yanar gönül bağında!

O gün, öyle bir geçti ki Sakarya’dan; ordu!
Analar, yiğitleri; bugün için doğurdu!
Hainler yine gelip, hangi Mehmet’i vurdu!
Ya, sevgi olmayınca, dünya dönmeden durdu!

“Bil ki beklendik yine, gözler Çanakkale'de,
O gün de nöbetinde, canlar Kanlı Tepe'de! ”

Unuttun; Kütahya’nın sevgi pınarlarını,
Her yolcuya dinlence, ulu çınarlarını,
Kıvrım kıvrım göveren, nehir kenarlarını,
Sevgi ateşiyle yanmış, kıpkızıl narlarını!

Her türküsü yanıktır, sözlüye sevgi söyler,
Bilgedir candan bilir, sevendir güzel eyler,
Dostun dostu incedir, inler sevgiyle neyler,
Tek başına kalınca, insan, fendini neyler?

“Ben, herkese arkadaş; dostun dostu olurum...
Çıkmaz yollardan bile, çıkar yolu bulurum! ”

Yanıldım mı yoksa ben, şimdi mevsim ilkbahar?
Yeni çıkmış filizde yemyeşildi yapraklar...
Kimi bekledi kimi, yanmadan bu topraklar?
Çaresizim bilirim, günahlardan kim saklar?

Yine geldi herkese, güle güle gül verdi,
O gün yoktu kimsenin, hiçbir kimseyle derdi!
Görülmemiş erdendi, erdeme ermiş erdi!
Serdengeçti sevgiyle, ilk sergisini serdi!

“Kim ki ak yurtluğunu, obanı bozabilir?
Hangi zehirli çiçek, dağında tozabilir? ”

Tarihe girip bir gör, sevgi yazan destanı…
Pirim özenle bekler, ıssız yerde bostanı!
Unutamazsın dosta, görgü ören ustanı!
Önce atandan sorup, tanı Frengistan’ı!

Yine herkes çarçabuk, buldu can kardeşini;
Görmelisin sevenin, el ele gidişini!
Hatırladım dedemin, kutlu özdeyişini;
Çok iyi anlıyorum, neden söz edişini!

Bil ki biraz geç olur, şair anımsaması;
Hep küllenmiş sevginin, ondadır yansıması;
Bir başkadır içinden, kömür gibi yanması;
Ancak, sevgiyle olur, son nefeste kanması!

Arif’im ilk sözün öz, sevgiden sevgi olsun!
İnsan kaybettiğini, nerede, nasıl bulsun?
Sulasın çiçeğini, canda özüne dolsun!
Değeri ölçülmeyen, sevgi özlü bir kulsun!

10.10.2015 22.00 – Adana