Yaz geçti…kuşları çoğaltarak…
İçimizi ısıtarak
Ve…yakarak taşları.
Kış geçti…
İçimizi üşüten nehir.
Böyle miydi yaşamak…
Hüznü ileten…
İletki.
Sesleri hapseden tel,
Sağır bir yaşama ulaşamıyor.
Direkleri bir bir devrildi
Yaşam merkezi katlarımın,
Böyle miydi yaşamak,
Enkaz geçitleri aşarak…
Yok mu! durduracak:
Zamanı…kanı…
İnsanı…
Buruştu yüzü yerkabuğunun…
Yaşlandığıdır dünyamızın…
Yığınak yapıyor felaketler…
Kaldı ki,asıl olan
Güzel bir gülü bölüşebilmek…
Bütün şiirleri yazabilmek
Masum çocuk gözlerine…
Bütün oyuncakları vermek…
Bir yudum çay tadında
Günü birlikte içmek…
Ölümü paylaşabilmek…
Kendine düşenden fazla…
İster mi…-bırakır mı-
Birileri…
İzmir-Nisan-2007
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 9.7.2007 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölümü paylaşabilmek…
Kendine düşenden fazla…
İster mi…-bırakır mı-
Birileri…
Bu şiiri çok okurum. Çok hoşuma gitti...
Saygılar
Güzel bir gülü bölüşebilmek…
Bütün şiirleri yazabilmek
Masum çocuk gözlerine…
Bütün oyuncakları vermek…
Yeterki o gülü paylaşmak yerine koparmasınlar... Selamlar...
Keşke bu güzel şiirdeki dilekler gerçek olabilse. Yürekten kutluyorum. 9 Ama sizin son mısralar cevap veriyor buna.
Keşke şu mısralar gerçek olabilse. Çok etkileyici.
Kaldı ki,asıl olan
Güzel bir gülü bölüşebilmek…
Bütün şiirleri yazabilmek
Masum çocuk gözlerine…
Bütün oyuncakları vermek
Gönül bahçemden gönül bahçenize 1001 renk çiçek yolluyorum. Kabul buyurunuz lütfen.
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (14)