Kardeşlik Şiiri - Ahmet Yoldaş

NERDESİN GEL KARDEŞLİK

Vahiy penceresinde Kur'an-i söyleminle
Sunnetin gölgesinde İslam-i yaşamınla
İnsanlara yön veren fikri anlayışınla
Nerdesin? Gel kardeşlik, ararım gör nerdesin.

Gözlerim yollarda bak hep seni bekliyorum.
O şirin varlığını inan çok özlüyorum.
Yaşadığın yaşamı, kitaptan okuyorum.
Nerdesin? Gel kardeşlik, ararım gör nerdesin.

Sen olmayınca kardeş, sevgi saygı yok oldu.
Sen de çekip gidince, bak insanlık ne oldu.
Yardımlaşma, kaynaşma, iyilikler kayboldu.
Nerdesin? Gel kardeşlik, ararım gör nerdesin.

İnsan insandan umid kesti. İnsanlık öldü.
Yokluğunda düşmanlar, daim hep bize güldü.
Hayat felç, açlık, zülüm, her tarafa yürüdü.
Nerdesin? Gel kardeşlik, ararım gör nerdesin.

Sen bizlere Allahın, tolumsal nimetiydin.
Kur'an-i ferman ile Allah'ın emri idin.
Ansar ve Muhacirin, örnek yaşayışıydin.
Nerdesin? Gel kardeşlik, ararım gör nerdesin.

Peygamber yemin ile seni öğretiyordu.
Sevgisiz iman, imansız cennet, olmuyordu.
Yaşam, sen olmadan olmaz, zülüm oluyordu.
Nerdesin? Gel kardeşlik, ararım gör nerdesin.

Güç sende, kuvvet sende idi, hak hukuk sende,
Güzellik, mutluluk, esenlik, saadet sende,
Sevda dolu güzel bir hayat ki oda sende,
Nerdesin? Gel kardeşlik, ararım gör nerdesin.

Allahım kardeşliği tekrar bağışla bize,
Gücü, kuvveti, hakkı, hakikatı ver bize,
Rahmetinle lütfedip cennetini ver bize
Nerdesin? Gel kardeşlik, Amin de sende bize

Yoldaş derki; Hak ile kardeşliğe dönelim.
Kaybedilen kardeşliği yine talep edelim.
Toplumsal nimetimizi beraber isteyelim.
Allahım kardeşliği tekrar bağışla bize,