Kardeşlik Şiiri - Aişe Emetullah Buhari

Farklı topraklarla karılmış bir parça çamur
Parça “bir” olduğunda aslını bulur.
Bir melek elinde yoğrulmuş üç beş farklı tonda beden,
Ama hepsi de ilahî nefhaya mâlik hakikaten.

Birbirine kenetlenmiş, sanki sevgiden bir kale,
Kin girerse kalbe, surda gedik açılır bir kere.
Dirliğimize kasteden süfli ellerin, ekmeye çalıştığı nifak tohumları,
Her renkten kana bulanmış vatanımda, tutmaz şerrin kökü budağı.

Ziyanı yoktur bu bölücü zehrin,
Kardeşliğini soydan değil, imandan alır bu gül nesil.
Ulaşamaz küfrün acımasız pençesi,
El-hak, bu millete de düşmüştür âyetin izi.

Kutsal olanın sözü ille tevhid,
Hem zâtında birlik, hem insanlıkta birlik
Kaynaşasınız diye kavimlere ayırdık derken Yaratıcı Varlık,
Üstünlük kaygısı da neden, söyle artık?

Hak katında üstünlük takva ile mukayyed,
Irkın ırka üstünlüğü halk dilinde şayet.
Sevgi ile aşılır, dil, renk, ırk ve soy,
Sen bu farklılığı çeşitlilik, çeşitliliği de zenginlik say.