Kardeşlik Şiiri - Ahmet Taşkın

Kimine toprak sedir, kimi saray içinde,
Kimi korkuya esir, kimi huzur içinde.
Kiminde soluk soluk yoksulluk var içinde.
Kimi cefayla yaşar kimi sefayla kardeş.

Aynı duygular ile sancılanır analar
Teni, rengi ve dili apayrı da olsalar
Kimi yirmi yaşında bazen çocuk yaştalar
Ve evlat doğururlar, hepsi nur topu güneş.

Bebekler masum doğar dünyanın her yerinde
Anne yüreği birdir bebeklerin gözünde
Kokusunda dilinde, bakışında teninde
Bebekler anne ile anne bebekle kardeş.

Çocuklar bahçelerde, bazen sokakta oynar
Bazen neşe içinde bazen de kavgalılar
Hepsi aynı teknede çileyle yoğruldular
Oyunlar oynadılar her yerde kardeş kardeş.

Çocuk hayali birdir; anneyle baba olmak.
İstekleri sadece sevgi ile yaşamak
Gökler buna şahittir, bulutlar buna ortak
Doğdukları toprakta el ele kardeş kardeş.

Çocuklar büyüdüler, söylemleri değişti
Hayalleri, yolları, eylemleri değişti
Acılar aynı kaldı sade ağıt değişti.
Anneler hep ağlıyor yüreklerinde ateş.

Sancı birdir, acı bir, heryerde gözyaşı bir,
Sıkan eller değişir kurşunun yaptığı bir,
Düşmanlık bin türlüdür, sevginin dili hep bir
Sana gönlüm açıktır uzat elini kardeş.

Tüm anneler, doğururken ve yavrusunu
toprağa verirken, aynı sancıyı ve acıyı çeker.