Kardeşlerim Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Kadeşlerim, kardeşlerim,
Benim güzel kardeşlerim.
Neden böyle olduk bizler,
Benim güzel kardeşlerim? ,,

Kalbler başka, diller başka:
Güven kalmadı sözlerde.
Çok azaplar çeker bilin:
Babamız kara yerlerde...

Nerde kaldı eski günler,
Niçin kırılır gönüller?
Uymayalım kör nefise:
Dünya neler yuttu neler? ..

Vasıyyetler unutuldu.
Sevgi, sayğılar yok oldu.
Birliklerimiz bozuldu.
Erkenden karanlık çöktü..

Herkes imrenirdi bize.
Sıkıntılar çıktı dize.
Yazık oldu hepimize.
İnşaellah çıkarız düze..

Cumaalarda, bayramlarnda:
Hatırlarmıyız babamı? ...
Hepimiz çabuk unuttuk:
Dereye düşen Asımı...

Yaşlarımız ilerledi,
Tutmaz oldu el,ayaklar.
Aldanmayalım dünyaya;
Son durak kara topraklar..

Kılalım namazımızı:
Eli açalım Allaha..
Başka türlü kurtuluş yok:
Hem vallaha, hem Billaha.

Düşünelim kardeşlerim:
Köyü bir uctan, bir uca..
Kimler geldi, kimler gitti:
Artık sıra geldi bize...

İşte benim kardeşlerim:
Bazen derdimden söylerim.
Ğurbet zordur çeken bilir.
Sonumuza Allah kerim.
23.08.2003