Kardeşlerim Şiiri - Fadlı Doğan

Bu dünyada beş kardeşim,
Onlar benim can yoldaşım.
Altı çocuk birde eşim,
Onlar benim can yoldaşım.

Abim yerleşti mersine,
Akıl sır ermez işine,
Herkesin derdi kendine,
Kardeş küsmez kardeşine.

Emek verdim her birine,
Ortak oldum dertlerine,
Yakup; kapanmış içine,
Kardeş küsmez kardeşine.

Ortanca kardeş diline,
Düşmüş boş işler peşine,
Su akar mı hiç tersine,
Kardeş küsmez kardeşine.

Yaşar; yaşar tek başına,
Kilit vurmuş kapısına,
Uzak durur gardaşına,
gardaş küsmez gardaşına.

Küçük kardeşin nesine,
Uydu kötünün sözüne,
Bir yara açmış özüme,
Kardeş küsmez kardeşine.